5 uur vertraging.....maar we ZIJN er!!

Veilig en wel zijn we vannacht om kwart voor 1 (USA tijd) gearriveerd in onze villa, die ik bijna een kasteel mag noemen. Jee, wat een groot huis en superdeluxe.

Maar laten we beginnen bij het begin, Op 30 juni stonden we 's nachts om 3 uur op, na een paar uur slaap. Om even voor 4 uur waren we bij Roland en Frieda, want Roland bracht ons weg. Vasthi en Frieda waren ook buiten om ons uit te zwaaien.

De reis naar het vliegveld in Brussel verliep verder prima en voordat we het wisten waren we al op het vliegveld. Daar waren we druk op zoek naar de gate waar wij moesten zijn, toen Milan ons inhaalde en zei dat we de verkeerde kant op liepen. Roy, Jolanda en Milan hadden de nacht ervoor in een hotel in Brussel overnacht en hadden al ingecheckt.

Nadat we door de douane waren hebben we gezellig met z'n zevenen wat gedronken en gegeten. Daarna konden we al het vliegtuig in, we waren na een heel snel ontbijtje in een uurtje op Heathrow het vliegveld in Londen. Daar hebben we een paar uur doorgebracht met winkelen (erg mooie winkels) en fotograferen enzo.

Daarna stapten we met z'n allen in het vliegtuig naar Miami. We zaten erg prettig, Roy, Milan en Jolanda zaten voor ons, daarachter zaten Marc en Mitchell en daarachter zaten Chiara en ik. Bij Mitchell en Chiara was een halve stoel aan extra ruimte, wat erg prettig was.

Wij zaten naast een gezin uit Rotterdam die naar Napels gingen, wat vlak bij ons in North Fort Meyers is. We hebben gezellig met hen zitten praten over de reis en onze eerdere USA-ervaringen.

Nadat we hadden gegeten hebben we allemaal geslapen en films gekeken, die ieder voor zich kon uitkiezen. Ik heb ook naar een concert van Beyonce gekeken, maar je kon ook sport kijken enzo. Via een ander scherm kon je zien hoe we vlogen en het ging best snel. Op het moment dat we richting landing in Miami zouden gaan, riep de piloot om dat de landing uitgesteld zou worden vanwege een "storm" in Miami. We konden op het scherm zien, dat we een tijdje aan het rondcirkelen waren boven de Bahama's. Dat ging ons op een gegeven moment wel wat vervelen, we hadden tenslotte al een hele reis achter de rug. We hadden dorst en wilden ons bed in. We waren best al heel moe, want het liep qua Nederlandse tijd al naar middernacht.

Omdat het vliegveld in Miami gesloten was vanwege het weer en we niet eeuwig rondje kunnen vliegen, werd er belsoten dat we zouden gaan landen op de Bahama's en wel op het eiland Nassau. Dat was balen, maar ook wel even leuk omdat we zo ook nog even wat van de Bahama's zagen.

Maar na de landing, duurde het toch wel heel erg lang voordat er getankt was en we weer richting Miami zouden kunnen. Het duurde in totaal 4 uur voordat het vliegtuig in Miami was geland. Het was goed te zien dat het erg nat was in Miami, wat voor een Sunshine state heel bijzonder is. Doordat alle vliegtuigen al die tijd niet konden landen en nu wel, was het bij de douane extra druk. Dat duurde nog eens een uur extra, waar we eigenlijk het geduld niet meer voor hadden. het was Amerikaanse tijd ondertussen al 20.30 uur.

Roy en Jolanda en wij hadden een auto vanuit Nederland gehuurd bij hetzelfde bedrijf, waar we nu naar op zoek gingen, maar die konden we niet vinden.....tja, wat nu? We zagen een wit biusje rijden, dat een shuttle bleek te zijn die ons naar een centrum met alleen maar auto verhuurders bracht. Daar was het ook druk, dus dat betekende weer wachten. Marc mocht de auto zelf uitzoeken en dat werd een Chrysler 300, waar Marc helemaal vrolijk van werd.

We hadden dorst, honger en waren allemaal supermoe en wilden zo snel mogelijk naar ons bed. Daardoor hebben we Roy, Jolanda en Milan niet echt uitgezwaaid. We zijn bij de eerste de beste McDonalds naar binnen gegaan voor veel drinken en wat te eten. Het koste moeite om wakker te blijven, ook eenmaal onderweg in de auto. Mitchell en Chiara sliepen meteen, terwijl Marc weer helemaal fit was en zonder moeite kon rijden. Het was rustig op de weg, waardoor we vlot door konden rijden. We konden zonder problemen het terrein op en zitten in het eerste huis bij de ingang. Alleen hoe komen we nu het huis binnen? Marc had instructies hoe we aan de sleutel konden komen, maar dat konden we eerst niet goed vinden. Mitchell en Chiara waren ondertussen wakker geworden en hebben samen met Marc de sleutel gevonden.

Eenmaal ons huis in, vielen we van de ene verbazing in de andere. Twee jaar geleden hadden we al een heel mooi huis, maar nu was het helemaal geweldig. Beneden is de keuken, bank en eettafel(s), het zwembad natuurlijk ook die er heel mooi uitziet. Boven zijn onze slaapkamers en badkamers die groot en mooi zijn. Chiara heeft de allergrootste kamer in gebruik, met een eigen badkamer en walk-in-closet.

Om 6.645 Nederlandse tijd op 1 juli, waren we allemaal helemaal op, dus meteen ons bed in en heerlijk slapen.....eindelijk!